Deep Red Love Ep.11 Cut Scene [MorganxWind]
04:45
ในขณะที่ผมกำลังนอนอย่างสบายใจหลังจากทำภารกิจปล่อยของสำเร็จที่โรงแรมหรูเครือเดียวกับ Pool Villas ที่เราจองไว้ ผมก็คิดแล้วว่าเออวันนี้ก็คงแห้วอีกตามเคย ไอ้ไฟคงไม่ปล่อยให้น้องออกมาง่ายๆแน่ๆ ในขณะที่ตาผมกำลังจะปิด
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
เสียงไลน์ในโทรศัพท์ดังขึ้นมา 'ฝันมั้ง' ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ แต่อยู่ดีๆจิตใต้สำนึกของผมก็ปลุกผมขึ้นมา 'หรือจะเป็นน้องวิน' ผมรีบดีดตัวไปหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะหน้ากระจก พอเห็นคนที่ไลน์มานั้นเป็นน้องวินจริง ใจผมแทบจะหลุดออกมาจากร่าง
'ในที่สุด'
ผมรีบกดเข้าไปตอบน้องวินด้วยความเร็วแสง รีบจัดการใส่เสื้อผ้าตัวเองอย่างทุลักทุเล ก็ผมกินไปเยอะอ่ะครับ ยอมรับว่าตอนนี้สติก็แทบจะไม่เหลือ ผมวางเงินจำนวนหนึ่งไว้บนเตียงให้กับเด็กที่สั่งมาจากเจ๊ลินนา เพื่อมาฆ่าเวลารอน้องวิน แล้วรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน โดยที่ตัวเองยังติดกระดุมเสื้อไม่เสร็จดี 'เชี่ย ติดกระดุมผิด' แต่ผมไม่สนใจ ปล่อยแม่งไปงั้นแหละ
'น้องวินรอพี่ก่อนนะครับ'
ผมคิดไปก็อดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ ถ้าคิดความรู้สึกไม่ออก ก็ลองคิดว่าจะได้กินอาหารที่อยากกินมานานแสนนานนั่นแหละครับ ผมหยิบฉึกฉักอีกหนึ่งมวนที่เหลืออยู่ จุดไฟแช็ก แล้วดูดเข้าไป 'เพิ่มอารมณ์สักหน่อย' ผมกึ่งวิ่งกึ่งเดินกึ่งกระโดดไปมา จนในที่สุดก็มาถึง Pool Villas ที่พักของเรา ผมนัดกับวินไว้ที่ห้องน้ำในห้องโถง ผมค่อยๆเดินเข้าไปในบ้าน ทุกอย่างมืดสนิท 'ทุกคนน่าจะหลับหมดแล้ว' ผมค่อยๆย่องๆเข้าไปหน้าห้องน้ำ 'รู้สึกเหมือนโจรที่กำลังจะขโมยของคนอื่นเลยว่ะ'
ก๊อกๆ
แอ๊ดดดดด
ผมเปิดประตูเข้าไป เจอน้องวินกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่บนอ่างล้างหน้าขนาดใหญ่ น้องอยู่ในชุดนอนเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นลายเชอรี่ ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง เหมือนพึ่งลุกจากเตียง 'เซ๊กซี่ว่ะ'
"มาช้าอ่ะพี่แกน"
"นี่พี่ก็รีบสุดๆละนะครับ"
น้องทำหน้ามุ่ยใส่ผม 'แม่งโคตรน่ารัก ไม่แปลกที่ไอ้ไฟแม่งจะหวงน้องขนาดนี้' ผมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆน้อง ค่อยๆขยับตัวเองไปใกล้ๆ จนตอนนี้ตัวผมอยู่ตรงกลางหว่างขาของน้อง น้องมองสภาพผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"นี่รีบมากใช่ป่ะเนี่ย"
"ติดกระดุมมั่วไปหมด"
"จะติดดีทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวก็ได้ถอดแล้ว"
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้องวิน
"จะให้ช่วยยังไง"
วินถามออกมาพร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของผมออกทีละเม็ด ทีละเม็ด ทีละเม็ด จนหมด น้องวินใช้นิ้วชี้แตะตรงปากตัวเองแล้วแตะปากผม ค่อยๆไล้ลงมาตรงคอ ไล้ลงไปหมุนวนอยู่ตรงยอดอกของผม ตัวผมกระตุกด้วยความเสียวทันที
"ซี๊ดส์ วิน"
ผมเอื้อมมือสองข้างเข้าไปกอดกระชับให้วินเข้าใกล้ผมมากขึ้น จนตอนนี้ตัวเราแนบชิดกันจนจมูกเราทั้ง2ชนกัน
"แล้ววินทำอะไรให้พี่ได้บ้าง"
"ได้ทุกอย่างยกเว้นจูบ"
"อิจฉาไอ้ไฟจัง"
"อย่าพูดถึงพี่ไฟ"
"ทะเลาะกันหรอครับ"
"พี่แกน พูดอีกวินจะกลับห้อง"
"โอเคๆ"
ผมยิ้มหวานให้น้องวิน ผมกระชับกอดแน่นขึ้น ค่อยๆสอดมือทั้ง2ข้างเข้าไปในชุดนอนของวิน มือสองข้างบีบไปที่เอวของวินอย่างเบามือ 'เอวเล็กจัง จะหักมั๊ยเนี่ย' ผมค่อยๆเลื่อนมือขึ้นไปหมุนวนอยู่ตรงยอดอกของน้องไปมา ผมค่อยกดจูบเบาๆลงไปที่หูขวาของวิน สอดลิ้นเข้าไปเล่นกับหูของน้องวิน จนคนตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าตัวสั่นเพราะความเสียว ผมค่อยๆเลื่อนลงมาไซร้ที่ซอกคอขาว ดูดดุนสร้างรอยเล็กๆ ต่ำลงเรื่อยๆต่ำลงเรื่อยๆ
"นี่วินจะไม่ช่วยพี่หน่อยหรอหื้ม"
ผมผละออกจากซอกคอของวิน วินได้ยินอย่างนั้นเลยค่อยๆเลื่อนมือหนึ่งข้างลงไปที่แกนกลางของผมที่นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด วินค่อยๆรูดซิบ ปลดกระดุมกางเกง ยกขาข้างนึงดันกางเกงผมให้กองลงไปข้างล่าง แล้วค่อยรูดกางเกงในของผมลงไปด้วย วินใช้มือข้างหนึ่งรูดรั้งแกนกลางของผมอย่างเนิบนาบ โดยที่ใช้นิ้วชี้ของมืออีกข้างนึง หมุนวนตรงส่วนหัวที่เริ่มทีน้ำเหนียวสีใสปริ่มออกมา วินก้มหน้าลงมาเลียยอดอกของผมสองข้างสลับไปมา แน่นอนครับ โดนเร้าขนาดนี้ ใครไปจะไปทนไหว มันโคตรเสียว เสียวจนตัวตนของผมกระตุกสู้มือวิน วินเห็นอย่างนั้นเลยยิ่งเพิ่มจังหวะในการรูดรั้งเร็วขึ้น
"วินนนน ซี๊ดดด พี่เสียว"
"วิน อ่าส์ เร็วอีก"
วินรูดรั้งตัวตนของผมรัวๆ 'เสียว ไอ้สัส' ด้วยอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นเรื่อยๆของผม ผมเลื่อนมือลงไปดึงกางเกงนอนของวินลงไปกองที่เข่า ดูเหมือนน้องวินจะยังไม่มีอารมณ์เท่าที่ควร 'สงสัยต้องปลุกเร้าสะหน่อย' ผมค่อยๆรูดรั้งแกนกลางของน้องวินขึ้นลง มืออีกข้างเลื่อนไปขยี้ยอดอกอย่างแรง จนน้องตัวกระตุกแล้วเผลอครางออกมาในลำคอ
"อื้ออออ"
แกนกลางของน้องวินเริ่มแข็งตั้งขึ้น ผมรูดรั้งแกนกลางของวินอย่างรัวเร็ว โดยที่มืออีกข้างนึงก็ขยี้ยอดอกอย่างแรง ตัวน้องวินกระตุกด้วยความเสียว วินเร่งความเร็วในการรูดรั้งของผมขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ มืออีกข้างกดคอผมลงมาดูดดุนสร้างรอยแดง
"อ่าส์วิน เสียว"
"ไม่ไหวแล้ว อยากเอา"
ผมผละตัวออกจากน้อง อุ้มน้องลงจากอ่างล้างหน้า จับน้องหันหลังในทันที ผมก้มลงไปหยิบถุงยางที่อยู่ในกางเกง
ติ๊ง
เสียงไลน์ดังขึ้น 'ใครวะ ไลน์มาตอนนี้' ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงอีกข้าง 'อ่าว ไม่ใช่ของเรา' 'ช่างแม่ง' ผมหยิบถุงยางออกมาแกะออก แล้วสวมเข้ากับตัวตนของตัวเอง
'ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง'
ผมโผกอดน้องวินจากทางด้านหลัง กดจูบเบาๆตรงหลังคอ
"พี่จะใส่เข้าไปละนะวิน"
"..."
"วิน เป็นอะไรครับ"
"ร้องไห้ทำไม"
ใจของผมตกลงไปในตาตุ่มทันที อารมณ์ที่พุ่งพล่านอยู่เมื่อกี๊หายไปหมด เมื่ออยู่ดีๆน้องวินก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้น แล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
"วินเป็นอะไร"
"อย่าร้อง"
"พี่ไม่ทำอะไรเราแล้วก็ได้"
"อย่าร้อง"
ผมโผเข้ากอดวิน พร้อมกับลูบหัวอย่างแผ่วเบา คนร่างบางตัวสั่นอย่างหนัก
"วิน พี่ขอโทษ"
"ฮึกกก ไม่ใช่"
"ไม่เกี่ยวกับพี่แกน"
"ฮึกกก ฮืออออออ"
วินกอดผมกลับ วินกอดผมแน่นมาก แต่ผมกลับไม่มีความสุขเลย ตอนที่เห็นวินร้องไห้มันเหมือนโลกนี้มันกลายเป็นสีเทาทันที หัวใจของผมมันบีบรัดแปลกๆ 'มันคืออะไรวะ' เรากอดกันอยู่นานมาก โดยที่วินยังคงร้องไห้ไม่หยุด ผมพึ่งสังเกตุเห็นว่าวินกำมือถือไว้ในมือแน่น
"พอแล้ว เลิกร้องได้แล้วนะคนเก่ง"
"อื้ออ"
"ใส่เสื้อผ้าได้แล้ว"
"วินขอโทษนะพี่แกน"
"วินไม่ได้ช่วยอะไรพีเลย"
"เป็นพี่สะอีกที่ช่วยวิน"
จุ๊บ!
ผมอาศัยช่วงเวลาที่น้องเผลอ จุ๊บลงไปที่ปากของน้องวิน น้องวินสะดุ้งด้วยความตกใจ
"แค่นี้ก็พอ"
ผมพูดพร้อมยิ้มหวานให้วิน วินไม่ตอบแต่ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าทันที ผมเหลือบไปเห็นมือถือที่วินวางไว้ที่พื้นใกล้ๆตัว มันคือแชทของไอ้ไฟ
Fire : มิ้งเกิดปี1998
Fire : กลับห้องเถอะนะน้องวิน
Fire : พี่ทนไม่ได้
'มิ้งเกิด1998 ละไงวะ'
'มึงจะมาบอกปีเกิดแฟนเก่าให้แฟนใหม่รู้เพื่อ'
'แต่ที่แน่ๆไฟมันรู้ว่าวินออกมาข้างนอก'
ในขณะที่ผมกำลังคิด วินก็ก้มลงมาหยิบมือถือ
"พี่แกนไปใส่เสื้อผ้าสิ"
"ใส่ให้พี่หน่อย"
"เฮ้อ"
วินถอนหายใจพร้อมหยิบเสื้อกับกางเกงมาใส่ให้ผมทันที ผมยืนมองวินใส่เสื้อผ้าให้ผม ติดกระดุมให้อย่างอารมณ์ดี 'ทำไมวะ ทั้งๆที่กูก็ไม่ได้น้อง' พอวินแต่งตัวให้ผมเสร็จ ผมก็ทำแก้มป่องละยื่นไปใกล้วินทันที
"หอมแก้มพี่หน่อย"
"แล้วเดี๋ยวจะปล่อยให้กลับห้อง"
วินส่ายหัวให้ผม
"น้าาาาาาาาา"
"อ่ะๆ"
ฟอดดดด
"วินไปละ พี่แกนค่อยตามออกไปละกัน"
"ครับบบ"
น้องวินเดินออกไปจากห้องน้ำแล้วปิดประตูลง ผมยืนอึนอยู่สักพัก แล้วความคิดก็ไหลเข้ามาในหัว
'ความรู้สึกนี้คือเหี้ยไร'
'ทำไมกูรู้สึกว่ากำลังเอาตัวเองไปผูกกับเรื่องที่ไม่มีทางออกวะ'
กลับไปอ่านต่อในจอยด้วยนะคะ
เรื่องมีอีกยาววววววว
ในขณะที่ผมกำลังนอนอย่างสบายใจหลังจากทำภารกิจปล่อยของสำเร็จที่โรงแรมหรูเครือเดียวกับ Pool Villas ที่เราจองไว้ ผมก็คิดแล้วว่าเออวันนี้ก็คงแห้วอีกตามเคย ไอ้ไฟคงไม่ปล่อยให้น้องออกมาง่ายๆแน่ๆ ในขณะที่ตาผมกำลังจะปิด
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
เสียงไลน์ในโทรศัพท์ดังขึ้นมา 'ฝันมั้ง' ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ แต่อยู่ดีๆจิตใต้สำนึกของผมก็ปลุกผมขึ้นมา 'หรือจะเป็นน้องวิน' ผมรีบดีดตัวไปหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะหน้ากระจก พอเห็นคนที่ไลน์มานั้นเป็นน้องวินจริง ใจผมแทบจะหลุดออกมาจากร่าง
'ในที่สุด'
ผมรีบกดเข้าไปตอบน้องวินด้วยความเร็วแสง รีบจัดการใส่เสื้อผ้าตัวเองอย่างทุลักทุเล ก็ผมกินไปเยอะอ่ะครับ ยอมรับว่าตอนนี้สติก็แทบจะไม่เหลือ ผมวางเงินจำนวนหนึ่งไว้บนเตียงให้กับเด็กที่สั่งมาจากเจ๊ลินนา เพื่อมาฆ่าเวลารอน้องวิน แล้วรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน โดยที่ตัวเองยังติดกระดุมเสื้อไม่เสร็จดี 'เชี่ย ติดกระดุมผิด' แต่ผมไม่สนใจ ปล่อยแม่งไปงั้นแหละ
'น้องวินรอพี่ก่อนนะครับ'
ผมคิดไปก็อดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ ถ้าคิดความรู้สึกไม่ออก ก็ลองคิดว่าจะได้กินอาหารที่อยากกินมานานแสนนานนั่นแหละครับ ผมหยิบฉึกฉักอีกหนึ่งมวนที่เหลืออยู่ จุดไฟแช็ก แล้วดูดเข้าไป 'เพิ่มอารมณ์สักหน่อย' ผมกึ่งวิ่งกึ่งเดินกึ่งกระโดดไปมา จนในที่สุดก็มาถึง Pool Villas ที่พักของเรา ผมนัดกับวินไว้ที่ห้องน้ำในห้องโถง ผมค่อยๆเดินเข้าไปในบ้าน ทุกอย่างมืดสนิท 'ทุกคนน่าจะหลับหมดแล้ว' ผมค่อยๆย่องๆเข้าไปหน้าห้องน้ำ 'รู้สึกเหมือนโจรที่กำลังจะขโมยของคนอื่นเลยว่ะ'
ก๊อกๆ
แอ๊ดดดดด
ผมเปิดประตูเข้าไป เจอน้องวินกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่บนอ่างล้างหน้าขนาดใหญ่ น้องอยู่ในชุดนอนเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นลายเชอรี่ ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง เหมือนพึ่งลุกจากเตียง 'เซ๊กซี่ว่ะ'
"มาช้าอ่ะพี่แกน"
"นี่พี่ก็รีบสุดๆละนะครับ"
น้องทำหน้ามุ่ยใส่ผม 'แม่งโคตรน่ารัก ไม่แปลกที่ไอ้ไฟแม่งจะหวงน้องขนาดนี้' ผมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆน้อง ค่อยๆขยับตัวเองไปใกล้ๆ จนตอนนี้ตัวผมอยู่ตรงกลางหว่างขาของน้อง น้องมองสภาพผมตั้งแต่หัวจรดเท้า
"นี่รีบมากใช่ป่ะเนี่ย"
"ติดกระดุมมั่วไปหมด"
"จะติดดีทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวก็ได้ถอดแล้ว"
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้องวิน
"จะให้ช่วยยังไง"
วินถามออกมาพร้อมกับค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของผมออกทีละเม็ด ทีละเม็ด ทีละเม็ด จนหมด น้องวินใช้นิ้วชี้แตะตรงปากตัวเองแล้วแตะปากผม ค่อยๆไล้ลงมาตรงคอ ไล้ลงไปหมุนวนอยู่ตรงยอดอกของผม ตัวผมกระตุกด้วยความเสียวทันที
"ซี๊ดส์ วิน"
ผมเอื้อมมือสองข้างเข้าไปกอดกระชับให้วินเข้าใกล้ผมมากขึ้น จนตอนนี้ตัวเราแนบชิดกันจนจมูกเราทั้ง2ชนกัน
"แล้ววินทำอะไรให้พี่ได้บ้าง"
"ได้ทุกอย่างยกเว้นจูบ"
"อิจฉาไอ้ไฟจัง"
"อย่าพูดถึงพี่ไฟ"
"ทะเลาะกันหรอครับ"
"พี่แกน พูดอีกวินจะกลับห้อง"
"โอเคๆ"
ผมยิ้มหวานให้น้องวิน ผมกระชับกอดแน่นขึ้น ค่อยๆสอดมือทั้ง2ข้างเข้าไปในชุดนอนของวิน มือสองข้างบีบไปที่เอวของวินอย่างเบามือ 'เอวเล็กจัง จะหักมั๊ยเนี่ย' ผมค่อยๆเลื่อนมือขึ้นไปหมุนวนอยู่ตรงยอดอกของน้องไปมา ผมค่อยกดจูบเบาๆลงไปที่หูขวาของวิน สอดลิ้นเข้าไปเล่นกับหูของน้องวิน จนคนตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าตัวสั่นเพราะความเสียว ผมค่อยๆเลื่อนลงมาไซร้ที่ซอกคอขาว ดูดดุนสร้างรอยเล็กๆ ต่ำลงเรื่อยๆต่ำลงเรื่อยๆ
"นี่วินจะไม่ช่วยพี่หน่อยหรอหื้ม"
ผมผละออกจากซอกคอของวิน วินได้ยินอย่างนั้นเลยค่อยๆเลื่อนมือหนึ่งข้างลงไปที่แกนกลางของผมที่นูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด วินค่อยๆรูดซิบ ปลดกระดุมกางเกง ยกขาข้างนึงดันกางเกงผมให้กองลงไปข้างล่าง แล้วค่อยรูดกางเกงในของผมลงไปด้วย วินใช้มือข้างหนึ่งรูดรั้งแกนกลางของผมอย่างเนิบนาบ โดยที่ใช้นิ้วชี้ของมืออีกข้างนึง หมุนวนตรงส่วนหัวที่เริ่มทีน้ำเหนียวสีใสปริ่มออกมา วินก้มหน้าลงมาเลียยอดอกของผมสองข้างสลับไปมา แน่นอนครับ โดนเร้าขนาดนี้ ใครไปจะไปทนไหว มันโคตรเสียว เสียวจนตัวตนของผมกระตุกสู้มือวิน วินเห็นอย่างนั้นเลยยิ่งเพิ่มจังหวะในการรูดรั้งเร็วขึ้น
"วินนนน ซี๊ดดด พี่เสียว"
"วิน อ่าส์ เร็วอีก"
วินรูดรั้งตัวตนของผมรัวๆ 'เสียว ไอ้สัส' ด้วยอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นเรื่อยๆของผม ผมเลื่อนมือลงไปดึงกางเกงนอนของวินลงไปกองที่เข่า ดูเหมือนน้องวินจะยังไม่มีอารมณ์เท่าที่ควร 'สงสัยต้องปลุกเร้าสะหน่อย' ผมค่อยๆรูดรั้งแกนกลางของน้องวินขึ้นลง มืออีกข้างเลื่อนไปขยี้ยอดอกอย่างแรง จนน้องตัวกระตุกแล้วเผลอครางออกมาในลำคอ
"อื้ออออ"
แกนกลางของน้องวินเริ่มแข็งตั้งขึ้น ผมรูดรั้งแกนกลางของวินอย่างรัวเร็ว โดยที่มืออีกข้างนึงก็ขยี้ยอดอกอย่างแรง ตัวน้องวินกระตุกด้วยความเสียว วินเร่งความเร็วในการรูดรั้งของผมขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ มืออีกข้างกดคอผมลงมาดูดดุนสร้างรอยแดง
"อ่าส์วิน เสียว"
"ไม่ไหวแล้ว อยากเอา"
ผมผละตัวออกจากน้อง อุ้มน้องลงจากอ่างล้างหน้า จับน้องหันหลังในทันที ผมก้มลงไปหยิบถุงยางที่อยู่ในกางเกง
ติ๊ง
เสียงไลน์ดังขึ้น 'ใครวะ ไลน์มาตอนนี้' ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงอีกข้าง 'อ่าว ไม่ใช่ของเรา' 'ช่างแม่ง' ผมหยิบถุงยางออกมาแกะออก แล้วสวมเข้ากับตัวตนของตัวเอง
'ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง'
ผมโผกอดน้องวินจากทางด้านหลัง กดจูบเบาๆตรงหลังคอ
"พี่จะใส่เข้าไปละนะวิน"
"..."
"วิน เป็นอะไรครับ"
"ร้องไห้ทำไม"
ใจของผมตกลงไปในตาตุ่มทันที อารมณ์ที่พุ่งพล่านอยู่เมื่อกี๊หายไปหมด เมื่ออยู่ดีๆน้องวินก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้น แล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
"วินเป็นอะไร"
"อย่าร้อง"
"พี่ไม่ทำอะไรเราแล้วก็ได้"
"อย่าร้อง"
ผมโผเข้ากอดวิน พร้อมกับลูบหัวอย่างแผ่วเบา คนร่างบางตัวสั่นอย่างหนัก
"วิน พี่ขอโทษ"
"ฮึกกก ไม่ใช่"
"ไม่เกี่ยวกับพี่แกน"
"ฮึกกก ฮืออออออ"
วินกอดผมกลับ วินกอดผมแน่นมาก แต่ผมกลับไม่มีความสุขเลย ตอนที่เห็นวินร้องไห้มันเหมือนโลกนี้มันกลายเป็นสีเทาทันที หัวใจของผมมันบีบรัดแปลกๆ 'มันคืออะไรวะ' เรากอดกันอยู่นานมาก โดยที่วินยังคงร้องไห้ไม่หยุด ผมพึ่งสังเกตุเห็นว่าวินกำมือถือไว้ในมือแน่น
"พอแล้ว เลิกร้องได้แล้วนะคนเก่ง"
"อื้ออ"
"ใส่เสื้อผ้าได้แล้ว"
"วินขอโทษนะพี่แกน"
"วินไม่ได้ช่วยอะไรพีเลย"
"เป็นพี่สะอีกที่ช่วยวิน"
จุ๊บ!
ผมอาศัยช่วงเวลาที่น้องเผลอ จุ๊บลงไปที่ปากของน้องวิน น้องวินสะดุ้งด้วยความตกใจ
"แค่นี้ก็พอ"
ผมพูดพร้อมยิ้มหวานให้วิน วินไม่ตอบแต่ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าทันที ผมเหลือบไปเห็นมือถือที่วินวางไว้ที่พื้นใกล้ๆตัว มันคือแชทของไอ้ไฟ
Fire : มิ้งเกิดปี1998
Fire : กลับห้องเถอะนะน้องวิน
Fire : พี่ทนไม่ได้
'มิ้งเกิด1998 ละไงวะ'
'มึงจะมาบอกปีเกิดแฟนเก่าให้แฟนใหม่รู้เพื่อ'
'แต่ที่แน่ๆไฟมันรู้ว่าวินออกมาข้างนอก'
ในขณะที่ผมกำลังคิด วินก็ก้มลงมาหยิบมือถือ
"พี่แกนไปใส่เสื้อผ้าสิ"
"ใส่ให้พี่หน่อย"
"เฮ้อ"
วินถอนหายใจพร้อมหยิบเสื้อกับกางเกงมาใส่ให้ผมทันที ผมยืนมองวินใส่เสื้อผ้าให้ผม ติดกระดุมให้อย่างอารมณ์ดี 'ทำไมวะ ทั้งๆที่กูก็ไม่ได้น้อง' พอวินแต่งตัวให้ผมเสร็จ ผมก็ทำแก้มป่องละยื่นไปใกล้วินทันที
"หอมแก้มพี่หน่อย"
"แล้วเดี๋ยวจะปล่อยให้กลับห้อง"
วินส่ายหัวให้ผม
"น้าาาาาาาาา"
"อ่ะๆ"
ฟอดดดด
"วินไปละ พี่แกนค่อยตามออกไปละกัน"
"ครับบบ"
น้องวินเดินออกไปจากห้องน้ำแล้วปิดประตูลง ผมยืนอึนอยู่สักพัก แล้วความคิดก็ไหลเข้ามาในหัว
'ความรู้สึกนี้คือเหี้ยไร'
'ทำไมกูรู้สึกว่ากำลังเอาตัวเองไปผูกกับเรื่องที่ไม่มีทางออกวะ'
กลับไปอ่านต่อในจอยด้วยนะคะ
เรื่องมีอีกยาววววววว
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น