The Boy Chaser Ep.11 Cut Scene [Mars x Sofa]

'หงุดหงิดโว้ย'


นี่คือความคิดที่วนอยู่ในหัวตอนนี้ ตั้งแต่ที่เห็นหน้ามาส์ ก็รู้สึกหงุดหงิดแบบบอกไม่ถูก มันอยากจะกรี๊ดอัดหน้ามันให้รู้แล้วรู้รอด อุตส่าห์หนีมาอยู่เงียบๆที่ทะเล ก็ยังต้องมาเจอหรอวะ แล้วไอ้ความว้าวุ่นในใจที่มันคืออะไร ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นทุกที ทุกที


'มึงเป็นไรโซฟา'


'อายุจะ30อยู่ละ อย่ามาทำตัวว้าวุ้นได้ป่ะวะ'


'รำค๊าญญญญ รำคาญทั้งตัวเอง ทั้งไอ้มาส์เลยโว้ย'


'อึดอัดดดดดดดดดดดดดดดดดด'


แล้วดูดิ๊ อิเวิล อิเพื่อนเวร กูชวนมึงมาปรับทุกข์ พอผู้ชายมาหน่อยก็ทิ้งกู แล้วทิ้งกูไว้คนเดียวกูจะไม่ว่าอะไรเลย นี่ทิ้งกูอยู่กับมาส์ แค่คิดก็หัวจะระเบิด เด็กอะไรวะ ทั้งน่ารักทั้งน่าหงุดหงิดได้พร้อมๆกันขนาดนี้


'แล้วดูมันมานั่งตาแป๋ว มองอยู่นั่นแหละ'


'หน้ากูไม่ได้เหมือนฮินท์โว้ยยยยยยยยย'


ทำได้แค่คิดในใจเท่านั้นแหละ กลัวพูดไปละมันร้องไห้อีก เฮ้อออ ทำได้แค่กระดกเบียร์เข้าไปรัวๆ จะได้เมาๆหลับๆไปสะ


"พี่โซฟา"


'อย่ามายุ่งกับกู ฮือออออออออออออ'


ทำได้แค่ตะโกนในใจ เห้อ โทรเรียกเด็กอีกดีกว่า กูยอมไปเปิดห้องใหม่เลยอ่ะ ไม่ชอบอะไรที่อึดอัดแบบนี้เลยเหอะให้ตาย นี่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นว่ามาส์จะพูดอะไร รีบกดเบอร์โทรเจ๊ลินนาทันที


"เจ๊ ส่งเด็กมาใหม่ดิ๊ เอออันเก่า ช่างมัน เอามาคนนึง เออ ใครก็ด.."


ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยค  รู้ตัวอีกที มือถือก็กระเด็นหล่นพื้นไปแล้ว โดยฝีมือของไอ้เด็กหน้าเปฺ็นตรงหน้า หัวที่ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งร้อนเข้าไปใหญ่ ผสมกับแอลกอฮอล์ที่่กินไปยังกับน้ำเปล่า ตั้งแต่ปรับทุกข์กับเวิล ยิ่งทำให้นี่หัวร้อนมากขึ้นไปอีก จนเผลอตะคอกเสียงดังใส่คนตรงหน้าทันที


"มาส์!!!!!!"


"ทำอะไรเนี่ย"


"พี่โซฟาจะเรียกใครมาอีกเนี่ย"


"มีแค่มาส์ก็พอแล้วรึเปล่าอ่ะ"


"มาส์ก็เป็นคนคุยพี่โซฟาอ่ะ"


โอ้โหหห หัวที่ร้อนจวนจะระเบิด ตอนนี้ระเบิดออกมาเรียบร้อยแล้ว แล้วคว่ามอดทนก็ขาดผึงไปในทันที


'ได้ มาส์ได้'


'คนคุยใช่มั๊ย'


นี่รีบกระดกเบียร์เย็นเจี๊ยบที่พึ่งเทเต็มแก้วไปตะกี๊จนหมดแก้ว แล้วมองหน้าเด็กตรงหน้า มาส์ยังคงมองที่ผมอย่างไม่เข้่าใจ  ผมเดินเข้าไปดึงแขนมาส์ในทันที เด็กตรงหน้ามีท่าทีสับสนพร้อมยืนนิ่งอย่างไม่เข้าใจในสถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น


"มานี่!!!"


"พะ พี่โซฟา"


"ทะ ทำอะไร"


ผมลากมาส์มาจนถึงห้องนอนแล้วผลักมาส์ลงเตียงแล้วขึ้นคร่อมในทันที มาส์ตัวแข็งทื่อ แต่ตายังคงมองมาที่ผมอย่างไม่เข้าใจ คิ้วสองข้างขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย


'ก็...น่ารักดี'


"อยากเป็นคนคุยมากใช่ป่ะ"


"งั้นคนคุยเค้าทำกันแบบนี้แหละ"


ผมค่อยๆก้มลงไปกัดที่ใบหูของมาส์อย่างแผ่วเบา มาส์ตัวกระตุกเบาๆ แต่ก็ไม่มีทีท่าจะผลักไสออก


"พี่โซฟา"


"เงียบ!!"


"แล้วศึกษาไว้!!!"


"พี่จะสอนเอง"


ผมก้มลงไปกดจมูกเบาๆที่ซอกคอของมาส์ ค่อยใช้ลิ้นไล้เลียทั่วซอกคอ พร้อมดูดดุนอย่างแผ่วเบา มาส์ครางในลำคอออกมาอย่างไม่รู้ตัว


"อ๊ะ พี่โซฟา"


'เอาจริงๆ เกิดมาก็พึ่งเคยสอนงานใครเหมือนกัน'


ผมค่อยๆเลื่อนมือต่ำลง ต่ำลง จนกระทั่งมือของผมเลื่อนไปสัมผัสกับตัวตนของมาส์ที่เริ่มนูนออกมาอย่างเห็นได้ชัด


'หืม เด็กคนนี้'


"พะ พี่โซฟา"


"อย่าจับตรงนั้นนะ"


"พี่"


ใครจะไปสนคำพูดมาส์วะ มาทำให้หงุดหงิดเองทำไมล่ะ แต่แล้วทำไมเราต้องใจเต้นแรงขนาดนี้ด้วยเนี่ย
แค่จับตรงนั้นของผู้ชายเนี่ยนะ


'โซฟาาา มึงจับมาแล้วกี่คน'


'ของไอ้มาส์เนี่ยนะ โอ๊ยยยยย'


'มึงเห็นมันมาตั้งแต่มันกางเกงขาสั้น เตะบอลนะโว้ยยย'


'สติมึงสติ'


"พี่โซฟา"


ขณะที่ความคิดกำลังเตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหน เสียงมาส์ก็ดึงผมให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ปัจจุบันที่ตอนนี้ผมกำลังจับตรงนั้นของมาส์อยู่ ปัจจุบันที่ผมกำลังนั่งคร่อมมาส์ และปัจจุบันที่มาส์กำลังมองผมด้วยสีหน้าที่ผมอ่านไม่ออก ผมไม่เคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของมาส์มาก่อน


"555555"


"พี่แค่หยอกเล่นเอง"


"จริงหรอ"


'หยุด หยุดเลย'


'อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้น'


'ไม่งั้นพี่จะห้ามใจไม่ได้'


อยู่ดีๆมาส์ก็เลื่อนมือขึ้นมากดคอผมลงแล้วจูบเบาๆ


'ยังจูบห่วยเหมือนเดิม'


'แต่ทำแบบนี้พี่จะไม่หยุดละนะ'


ผมสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของมาส์ มาส์ยังคงตัวแข็งทื่อเหมือนเดิม มือปัดป่ายไปมาในเตียงเหมือนไม่รู้ว่าเอาไปไว้ตรงไหน


'ผมชอบพี่ฮินท์ ผมชอบพี่ฮินท์ ผมชอบพี่ฮินท์'


อยู่ดีๆประโยคนี้ก็ดังขึ้นมาในหัว ผมผละปากออกจากมาส์ทันที โดยทีคนตรงหน้ามองด้วยงงงวย


"วันนี้พี่ช่วยเราเฉยๆละกัน"


"พี่โซฟา"


"มันสนุกกว่าใช้มือนะ"


"เผื่อตอนฮินท์ทำจะได้ไม่ตกใจ"


มาส์มองผมด้วยสีหน้าที่เข้าใจยากอีกเช่นเคย ผมค่อยๆถอยตัวลงไปเรื่อยๆ ค่อยๆถอดกางเกงมาส์ออก เด็กตรงหน้ากลับเอามือปิดตาไว้สะงั้น


'โอ๊ยยย อายของตัวเองรึไงวะ'


'แต่ก็น่ารักดี'


ผมค่อยใช้มือรูดรั้งตัวตนของมาส์อย่างเนิบนาบ


'เอ่อ ก็ไม่อยากจะพูด แต่ว่าก็เอ่อ ใหญ่ใช้ได้'



ผมค่อยๆเพิ่มจังหวะในการรูดรั้งขึ้นเรื่อยๆ เด็กน้อยตรงหน้าแอบครางออกมาเบาๆในลำคอ


"มาส์"


"ห๊ะ"


"มอง!!"


"ไม่เอา!! เขินน!!"


"บอกให้มองไง!!"


"พี่โซฟา มาส์เขิน... อ่าส์ อ๊ะ"


ผมครอบปากลงที่ตัวตนของมาส์ทันที เด็กตรงหน้าตัวสั่นไปหมด ผมเหลือบมองไปเห็นเค้ากำผ้าปูเตียงสะแน่นเลย


'น่ารัก ทำไมถึงได้ทำอะไรก็น่ารักไปหมดขนาดนี้'


ผมค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆๆ โดยที่ใช้มือรูดรั้งประกอบไปด้วย ผมถอนปากออกแล้วครอบไปใหม่แค่ส่วนหัว พร้อมใช้ลิ้นเลียวนส่วนหัวไปมา แล้วเผลอขบกัดไปโดยไม่รู้ตัว


'เชี่ยยย ลืมไป นี่มันมาส์"


มาส์ตัวกระตุกแล้วครางออกมาในลำคออย่างไม่รู้ตัว


"อื้อออ พี่ พี่โซฟา"


'ท่องไว้ เอาแบบเบสิคก่อนโซฟา เบสิค'


ผมค่อยผงกหัวขึ้นลงอย่างรัวเร็ว ใช้ลิ้นไล้เลียส่วนหัวจากภายใน ผมค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆๆๆ


"อ่าส์ พี่ พี่โซฟา มาส์ เสียว"


"ซี๊ดดดดส์ พี่ พี่โซฟาครับ"


ผมผงกหัวอย่างรัวเร็ว รู้สึกได้ถึงความคับพองภายในปาก มันบ่งบอกว่ามาส์ใกล้จะเสร็จแล้ว ผมยิ่งเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆๆๆ ทำให้มาส์ตัวสั่นด้วยความเสียวจนถึงที่สุด


"พี่โซฟา มาส์ มาส์จะ..."


"อ๊ะ พี่โซฟาออก ออกไป มันจะแล้ว"


"พี่!! อ่าาาาส์ ซี๊ดดส์"


มาส์ปลดปล่อยออกมาเต็มปากของผม แล้วผมก็ดูดกลืนมันจนหมดในทันที ผมเงยหน้าขึ้นมามอง ก็เห็นว่ามาส์กำลังตาโตด้วยความตกใจ หน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ


"พี่โซฟา!!!!"


"คายออกมา!!!"


"กลืนเข้าไปได้ไง"


"ไม่เห็นเป็นไรเลย พี่ก็กลืนมาหลายคนแล้วไม่เห็นตายเลย"


"..."


ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา มาส์ลุกขึ้นจากเตียงแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที


'เฮ้อ ทำไมรู้สึกเหมือนตัวไปกระทำชำเราเด็กเลยวะ'


ผมลุกขึ้นเดินออกไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมกระดกเบียร์จากขวดทันที  แอบเห็นหลังเวิลอยู่ไวๆด้วย


'อ่า พรุ่งนี้คงได้เคลียกับมันสินะ'


'หวังว่าเราจะไม่รู้สึกเสียใจใช่มั๊ยที่ทำแบบนี้'


'หวังว่านะ...'